Babki

Wielkie to szczęście mieć piękne i mądre Babcie. Może moja liryczna dość natura ślicznie podkolorowuje różne zjawiska rodzinne, by sie skłanialy ku temu, czego bym sobie w swojej wyobraźni życzyła, ale jest w tym i spora część obiektywnego wejrzenia na miarę moich, basinych mozliwości.

Cóż mi czynić, jak działać, zachodzę dziś w glowę,

odsłonić, czy zostawić, z myśla tą się droczę,

ukazać piękno światu, dać choćby połowę,

czy w archiwalium rodzinnym kryć babki urocze?

Helena

Jako, że mało samolubna, ma przecie natura,

choć mnie nieraz dosadnie zły doswiadcza los,

pragnę po diamenty dać w archiwa nura

i  zakrzyknąć wszem,wobec: "Piękny miała nos!"

"Tamta zaś łuki brwiowe, wzniesione ku górze,

niczym w modnym Paryżu Tryumfalny Łuk,

druga zaś ust wykrój,  który wzniecał burzę

i który w szale miłości rzucał wszystkich z nóg"! 

Obie tkwią jak klejnot w komnatach pamięci,
na zawsze pozostał w sercu po nich ślad,
i to co najbardziej mnie, Baśkę, dziś nęci,
to mądrości piękno, choć nie mają lat...

                                                  (swojana)



Marysia